- ғавғо
- [غوغا]1. садоҳои баланди издиҳоми мардум; сару садо, ҳаёҳу, фарёду фиғон; ғалоғула, мағал2. фитна; моҷаро, ғавғои дурӯғ сару садои бардурӯғ; шӯру ғавғо ошӯбу ҳаяҷон; доду фарёд; ғавғо бардоштан а) доду фарёд кардан, ҷанҷол кардан; б) балво барпо кардан; ғавғо кардан доду фарёд кардан, мағал бардоштан; шӯру ғавғо бардоштан а) доду фарёд кардан; ҷангу ҷидол кардан; б) ошӯбу балво барпо кардан; шӯру ғавғо кардан ниг. шӯру ғавғо бардоштан; дар шӯру ғавғо шудан доду фарёд бардоштан; ҷангу ҷанҷол кардан◊ ба сар ғавғоҳо афтодан (фитодан) дучори моҷароҳо шудан; мусибатҳоро аз сар гузаронидан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.